اثربخشی درمانگری ذهن آگاهی کودک محور بر شدت درد کودکان مبتلا به رماتیسم

تحقیقات نشان داده است که بیماری های فیزیولوژیک و مزمن مانند روماتیسم می تواند فرآیندهای روانشناختی، ارتباطی، اجتماعی و هیجانی کودکان را با آسیب مواجه سازد.آیا درمانگری از طریق ذهن آگاهی می تواند به کاهش این آسیب ها منجر شود؟

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمانگری ذهن آگاهی کودک محور بر شدت درد کودکان مبتلا به رماتیسم انجام گرفت.

این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری شامل کودکان مبتلا به رماتیسم شهر اصفهان در سه ماهه پاییز سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 کودک مبتلا به رماتیسم با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با انتساب تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. گروه آزمایش مداخله ذهن آگاهی کودک محور (بوردیک، 1396) را طی سه ماه در 10 جلسه 60 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه مورد استفاده شامل پرسشنامه درد مک گیل (ملزاک، 1997) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که درمانگری ذهن آگاهی بر شدت درد کودکان مبتلا به رماتیسم تاثیر معناداری داشته است (p<0/001). علاوه بر این نتایج نشان داد که این درمانگری توانسته تاثیر خود را در زمان نیز به شکل معناداری حفظ نماید (p<0/001). میزان تاثیر آماری درمانگری ذهن آگاهی بر شدت درد کودکان مبتلا به رماتیسم 90 درصد بود.

می توان چنین نتیجه گرفت که درمانگری ذهن آگاهی با بهره گیری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه می تواند به عنوان یک درمانگری کارآمد جهت کاهش شدت درد کودکان مبتلا به رماتیسم مورد استفاده گیرد.