وضعیت دفع میوسین و ارتباط آن با قابلیت هضم و رشد در گوساله های شیرخوار هلشتاین

یکی از چالش های موجود در علوم تغذیه، بهبود سلامت روده ها در مراحل بسیار حیاتی به ویژه در نوزادان و مرحله از شیرگیری با استفاده از متعادل نمودن جیره است. در این زمینه، دفع میوسین ممکن است به عنوان نشانگر خوبی برای پیش بینی سلامت روده و قابلیت هضم مواد مغذی باشد. بدین منظور سی و دو راس گوساله (16 راس نر و 16 راس ماده) به صورت تصادفی به دو گروه تیماری تقسیم شدند و با دو نوع جیره استارتر یکی بر پایه ذرت و دیگری بر پایه جو تغذیه شدند. جیره استارتر از روز سوم و یونجه با کیفیت بالا از سن دو هفتگی و شیر تازه پاستوریزه شده گاو با توجه به برنامه گاوداری محل اجرای طرح در اختیار گوساله ها قرار گرفت. وزن کشی گوساله ها در زمان تولد و سپس بصورت هفتگی تا زمان از شیرگیری انجام شد. قابلیت هضم مواد مغذی با روش اندازه گیری مستقیم در سنین 2، 6 و 8 هفتگی تعیین گردید. میوسین خام از نمونه های مدفوع اخذ شده در سنین فوق الذکر جدا شد و میزان همبستگی غلظت آن با پارامترهای قابلیت هضم و خصوصیات رشد تعیین گردید. نتایج نشان داد که در سنین مختلف میزان میوسین همبستگی منفی معنی داری با قابلیت هضم مواد مغذی دارد، همچنین در سن 8 هفتگی مقدار میوسین همبستگی منفی با میزان خوراک مصرفی داشت (0406/0=p، 37/0-=r). البته تحقیقات بیشتری لازم است تا جزئیات متابولیسم میوسین در دستگاه گوارش گوساله ها تعیین و اثرات آن بر عملکرد حیوانات مشخص شود.