پهنه بندی گستره ایران بر اساس تغییرات نسبت ضرایب لرزه خیری a/b

ضرایب لرزه خیزیb, a در رابطه گوتنبرگ- ریشتر از مهمترین پارامتر ها در مطالعه الگوی لرزه خیزی یک منطقه می باشد. تهیه نقشه پهنه بندی ضرایب لرزه خیزی b-Value و a- Value و همچنین نسبت آن ها a/b- Value برای گستره ایران هدف اصلی در این پژوهش است. ابتدا یک کاتالوگ از زمین لرزه های رخ داده از سال های 1900 تا 2007 در گستره ایران تهیه شده است، سپس کل ایران به پهنه هایی بسیار کوچک تقسیم شده و ضرایب لرزه خیزی b, a برای هر سلول از این شبکه به طور جداگانه محاسبه شده است. بر اساس مقدار عددی محاسبه شده برای هر سلول در گستره ایران نقشه های پهنه بندی a - Value ، b - Value و a /b-Value تهیه شده است. تغییرات در مقدار ضرایب لرزه خیزی بیانگر شرایط متفاوت تکتونیکی در منطقه است. در مقایسه و بررسی نقشه ها با یکدیگر نقشه پهنه بندی a /b-Value اطلاعات جامع تری را در مورد وضعیت لرزه خیزی و تکتونیکی منطقه نشان میدهد. بر این اساس پهنه ایران به سه منطقه کلی تقسیم می شود؛ مناطق با پتانسیل لرزه ای پایین ، مناطق با پتانسیل لرزه ای متوسط ، و مناطق با پتانسیل لرزه ای بالا.