ظرفیت شناسی مردم سالاری دینی در اندیشه متفکران اهل سنت

یکی از مصادیق حکومت اسلامی، مردم سالاری دینی، با تکیه بر عناصرکلیدی دین اسلام و مردم است. مردم سالاری دینی با قرار گرفتن در مظروف اندیشه های متصور شیعه و سنی قابلیت شکل پذیری های مختلفی را دارد. در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از اشکال آن طرح و متحقق گردیده و می تواند الهام بخش همگرایی امت مسلمان در راستای زمینه سازی تشکیل «امت واحده اسلام» باشد. چنانچه مولفه های اصلی تحقق مردم سالاری دینی را در مقولاتی نظیر، حاکمیت، مردم، پیوند دین و سیاست، عقل، رهبری و عدالت بدانیم، می توانیم با بازشناسی اندیشه متفکران اهل سنت، عناصر اصلی حکومت اسلامی را شناسایی کرده و به بررسی این موضوع بپردازیم که اندیشه سیاسی اندیشمندان، اهل تسنن قابلیت تحقق بخشی تشکیل حکومت اسلامی بر مبنای مدل مردم سالاری دینی جهت تبدیل شدن به الگو را دارد. سوال این مقاله عبارست از اینکه: «آیا با تکیه بر اندیشه سیاسی اهل تسنن امکان استخراج الگوهای مختلف مردم سالاری دینی وجود دارد؟» فرضیه مورد نظر آنست که: «در اندیشه سیاسی اندیشمندان اهل تسنن ظرفیت های اولیه جهت تدوین الگوی مردم سالاری دینی وجود دارد.» این تحقیق از نوع تحقیقات کیفی و با روش توصیفی تحلیلی است. نوع تحلیل این مقاله، درون متنی براساس نمونه هایی از معاصرین اهل تسنن است. روش گردآوردی مطالب با استفاده از مطالعه کتابخانه ای می باشد.