بررسی سنگ نگاری، زمین شیمی و تعیین دما و فشار تبلور کانی های پیروکسن و پلاژیوکلاز در دایک های دیابازی و لامپروفیری قطعه جوپار در جنوب کرمان

در جنوب شهر کرمان و در غرب روستای گلومک، مجموعه ای از دایک های دیابازی و لامپروفیری با روند شمال غرب- جنوب شرق رخنمون دارند. این دایک ها با ضخامت حدود1-5 متر در سنگ های آتشفشانی میزبان (به سن نوزا) قطعه جوپار در پهنه ایران مرکزی و بخش جنوبی قطعه پشت بادام نفوذ کرده اند. بافت غالب دایک های دیابازی و لامپروفیری پورفیری و گلومروپورفیری است. بلورهای دیوپسید، الیوین و آمفیبول فازهای اصلی و بلورهای ریز پلاژیوکلاز در زمینه از ویژگی های لامپروفیرهاست. سنگ های دیابازی دارای فازهای اصلی دیوپسید و فلدسپار هستند. بررسی دما- فشارسنجی به روش های مختلف نشان می دهد که فشار تبلور پیروکسن ها حدود 6 کیلوبار و دمای تبلور آنها حدود 1200 درجه سانتیگراد بوده است. دماسنجی به روش فلدسپارها دمای حدود 500-650 درجه سانتیگراد را نشان می دهند که پایین بودن این دما می تواند ناشی از دگرگونی های زیر نقطه انجماد ترکیب فلدسپارها طی تبلور باشد. بر اساس ترکیب شیمیایی پیروکسن ها و برپایه نمودارهای شناسایی جایگاه زمین ساختی، ماگمای سازنده دایک های مورد بررسی قلیایی و وابسته به پهنه فروروانش بوده و از ذوب بخشی گوشته گارنت دار پدید آمده است.