اثربخشی درمان گروهی شناختی - رفتاری (CBGT) مبتنی بر الگوی هافمن بر کاهش نشانگان بالینی و بهبود نظم جویی هیجانی- شناختی آتش نشانان

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی درمان گروهی شناختی - رفتاری (CBGT) مبتنی بر الگوی هافمن بر کاهش نشانگان بالینی و بهبود نظم جویی هیجانی- شناختی آتش نشانان استان البرز بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه این پژوهش شامل 24 نفر از کارکنان بود که 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش درمان گروهی شناختی - رفتاری (CBGT) را در 10 جلسه دریافت کردند، در حالی که به گروه کنترل این مداخله ارائه نشد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان (CERQ) و فهرست تجدید نظر شده علائم روانی (SCL-90-R) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در نشانگان افسردگی، اضطراب، روان پریشی و حساسیت بین فردی معنی دار است (05/0P<)؛ اما تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در خودبیمارانگاری، وسواس ، پرخاشگری و فوبیا معنی دار نیست (05/0P<). همچنین تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در مولفه های تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، تمرکز بر برنامه ریزی مجدد، پذیرش، دیدگاه گیری، ملامت خویش، فاجعه سازی در سطح معنی دار است؛ اما تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در نشخوار گری و ملامت دیگران معنی دار نیست (05/0P<).