بررسی اثرات خشک سالی بر بعضی گونه های درختی و درختچه ای دشت سیستان

منطقه سیستان که همواره با پدیده هایی نظیر خشک سالی های دوره ای و کم آبی مواجه بوده خسارات جبران ناپذیری به منابع حیاتی ازجمله پوشش گیاهی نیز واردشده است. با توجه به اینکه آگاهی از عکس العمل گونه های گیاهی به خشکی باهدف حفظ و احیاء بیولوژیکی اکوسیستم منطقه بسیار ضروری است. در این پژوهش به بررسی تاثیر خشک سالی بر گونه های گزشاهی، بید و اکالیپتوس پرداخته شد. روند خشک سالی با استفاده از شاخص خشک سالی هواشناسی SPI بیانگر دوره ترسالی در سال های 1366 تا 1376 و دوره خشک سالی در سال 1377 تا 1388 در منطقه مطالعه هست. میزان تغییرات تراکم گونه های گزشاهی، بید و اکالیپتوس در داخل پلات های m 50 × m 50 نیز طی دو دوره ترسالی و خشک سالی در دشت سیستان بررسی شد. آزمون تجزیه واریانس دومتغیره نشان دهنده تاثیر معنی دار پارامترهای خشک سالی و گونه پرتراکم گیاهان موردمطالعه است. اگرچه خشکی سبب کاهش تراکم هر سه گونه شده است، اما گونه های درختی نسبت به گونه درختچه ای گز آسیب بیشتری دیده اند. البته پایه های درخت بید که در سال های نرمال به لحاظ دسترسی به رطوبت از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده و عمق ریشه دوانی کمتری در مقایسه با گونه درختی اکالیپتوس داشته اند، در شرایط خشک سالی به مراتب زودتر از پایه های اکالیپتوس تحت تاثیر قرارگرفته و خشک شده اند.