تاثیر جدایه های قارچ تریکودرما بر تغییرات مورفوفیزیولوژیک گیاه گل مریم (Polianthes tuberose) تحت تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثر جدایه های قارچ تریکودرما بر کاهش اثرهای تنش خشکی در گیاه زینتی گل مریم، دو آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی، در سه تکرار، اجرا شد. فاکتور اول در آزمایش اول، جدایه bi و در آزمایش دوم جدایه 65 قارچ تریکودرما هارزیانوم، هرکدام در سه سطح (صفر، 10 و 20 درصد حجمی گلدان) و فاکتور دوم سه سطح تنش خشکی (25، 50 و 100 درصد ظرفیت گلدانی) بود. نتایج نشان داد که هر دو جدایه، در شرایط تنش، باعث افزایش وزن تازه و خشک زیست توده و وزن خشک ریشه گیاه گل مریم شدند. وزن تازه زیست توده به مقدار 20% در حالت تنش 25% توسط جدایه bi و 29/5 درصد توسط جدایه 65 افزایش یافت، که بیا ن گر افزایش رشد گیاه مریم در حضور قارچ تریکودرما است. مقدار پرولین در تنش 25% به مقدار 40 و 32 درصد در جدایه های bi و 65 نسبت به 100% ظرفیت گلدانی افزایش یافت. روند مقدار آب نسبی و سطح سبز برگ با اعمال سطوح مختلف دو قارچ با افزایش سطح تنش افزایش یافت. سطح سبز برگ در تنش 25% و اعمال 20% تیمار قارچ به ترتیب 26 و 24 درصد در جدایه‏ های bi و 65 افزایش نسبت به عدم اعمال قارچ مشاهده شد. به نظر می رسد که جدایه ‏های bi و 65 قارچ تریکودرما هارزیانوم آثار متفاوتی در شرایط تنش خشکی دارند. به طوری که در شرایط تنش و 100% ظرفیت گلدانی و تیمار با جدایه bi، مقادیر وزن خشک ریشه، وزن تازه و خشک زیست توده، مقدار آب نسبی و سطح سبز برگ بیشتر از مقادیر مشابه در تیمار با جدایه 65 بوده است.