جهانی سازی و راه کارهای رویارویی با آن از دیدگاه طیب تیزینی

مفهوم جهانی سازی از مفاهیم تازه ای است که در دهه های اخیر وارد ادبیات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جهان شده و تعاریف متعددی از آن ارائه شده است که گاه به زاویه ای خاص از جهانی سازی عنایت داشته و گاه نگاهی جامع بدان صورت پذیرفته است. جهانی سازی به دنبال یکسان سازی مردم جهان در اموری چون اقتصاد، فرهنگ و سیاست است تا منافع ویژه خود را از خلال آن استیفا نماید. طیب تیزینی جهانی سازی را نظامی اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی می داند که می خواهد انسان ها و طبیعت را ببلعد و به کالایی مصرفی در بازار جهانی تبدیل کند. وی نقش این نظام را که هم سو با اهداف صهیونیسم می داند، در عصر ما بسیار پررنگ دانسته و بر مبنای اندیشه های مارکسیستی و اسلامی خود راه کارهایی چون لزوم مواجهه نقادانه با این پدیده، احیای هویت و فرهنگ عربی در پرتو نهضت روشنگرانه فکری عربی و بهره گیری از نخبگان به مثابه پشتیبان های فکری نهضت ارائه می نماید. نوشتار پیش رو که به شیوه ای توصیفی-تحلیلی دیدگاه تیزینی را مورد بررسی قرار داده است، انتقادهایی نظیر ناکارآمد بودن اندیشه های مارکسیستی در بستر جامعه اسلامی، آرمانی بودن نهضت روشنگرانه فکری عربی مورد نظر وی و نیز تاکید بیشتر این متفکر بر جهان عرب به جای جهان اسلام را بر دیدگاه او وارد می داند.