اثر عصاره ی آبی ریشه ی گیاه گز بر آسیب کبدی ناشی جیره ی حاوی فروکتوز و چربی بالا در موش صحرایی

گیاه گز (Tamarix dioica) در طب سنتی منطقه ی بلوچستان کاربردهای فراوانی دارد. در پژوهش حاضر، اثر عصاره ی ریشه ی گیاه گز، بر آسیب ناشی از جیره ی حاوی فروکتوز و چربی بالا بررسی شد.

30 سر موش صحرایی به 3 گروه تقسیم شدند. گروه شاهد سالم، جیره ی عادی را دریافت کردند. گروه دوم (شاهد منفی) به مدت دو ماه با جیره ی حاوی فروکتوز و چربی بالا تغذیه شدند و گروه سوم (گروه مورد)، به مدت دو ماه با جیره ی حاوی فروکتوز و چربی بالا تغدیه شدند و سپس، عصاره ی ریشه ی گز را به صورت خوراکی با دز 200 میلی گرم/کیلوگرم، طی یک ماه آخر، دریافت کردند. در پایان، از قلب موش ها خون گیری شد. پس از آسان کشی، قطعات کبد پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، برای تشخیص ضایعات هیستوپاتولوژیک بررسی شدند.

گلوکز سرم در گروه شاهد منفی، از گروه شاهد سالم بیشتر بود (001/0 > P). کلسترول و تری گلیسیرید سرم در گروه شاهد منفی، به طور معنی داری از گروه شاهد سالم بیشتر بود (010/0 > P)، اما High density lipoprotein (HDL) سرم کاهش معنی داری داشت. تجویز عصاره ی ریشه ی گز، گلوکز سرم را به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد منفی کاهش داد (050/0 > P). عصاره ی ریشه ی گز، آنزیم های Aspartate aminotransferase (AST) و Alanine transaminase (ALT) را نسبت به گروه شاهد منفی کاهش داد (010/0 > P). کلسترول سرم موش های گروه مورد، از گروه شاهد منفی کمتر بود (010/0 > P). در آسیب شناسی کبد، تجمع چربی در سلول های کبدی موش های گروه مورد از گروه شاهد منفی کمتر بود.

عصاره ی ریشه ی گیاه گز، آسیب کبدی ناشی از جیره ی حاوی فروکتوز بالا را کاهش می دهد.