سازمان اداری تپه چغاماران ماهیدشت در عصر مفرغ قدیم: پیشنهاد یک فرضیه

مقاله ی پیش رو بر اساس مدارک اداری کاوش شده در تپه چغاماران ماهیدشت و همچنین پژوهش ها و کارهای میدانی که پیش تر در این منطقه انجام شده به ارائه ی یک فرضیه در مورد سازمان اداری این محوطه و ماهیدشت در عصر مفرغ قدیم می پردازد. بر اساس این فرضیه، جوامع ساکن منطقه برای سازگاری با شرایط اجتماعی- اقتصادی و سیاسی پایان هزاره چهارم و آغاز هزاره سوم ق.م و در تلاش برای تنوع بخشیدن به شیوه های معیشتی خود یک اقتصاد دوگانه ی آمیخته از کشاورزی و دام پروری روستامحور را شکل داده بودند که شامل گروه های کشاورز یکجانشین و گروه های دام پرور کوچ روی بود که می توانستند ضمن بهره گیری از ظرفیت بالای دام پروری منطقه در ساماندهی دوباره ی تجارت منطقه ای و فرامنطقه ای ایفای نقش کنند. سازمان اداری این جوامع می بایست با غیبت گروه های کوچ رو در روستا در بخش هایی از طول سال سازگار می شد، بنابراین یک سازمان اداری اشتراکی شکل گرفت که در آن گروه های مختلف مردم می توانستند تولیدات، مواد غذایی و دارایی های خود را در یک مرکز اداری مشترک ذخیره کرده و در هنگام نیاز به آن دسترسی پیدا کنند، درنتیجه همه ی گروه ها به ویژه گروه های کوچ رو می توانستند از حفظ و کنترل دارایی های خود در روستا اطمینان پیدا کنند. آزمودن این فرضیه نیازمند انجام پژوهش های بیشتر و جامع تر در مورد مدارک اداری پیداشده در این منطقه و همچنین انجام پژوهش های موزه ای و کارهای میدانی است.