تبیین ساختار، کارکرد و گاه نگاری کوره ی سفالگری مشکویه (مشکین تپه)

محوطه ی تاریخی مشکویه که امروزه مشکین تپه نامیده می شود، در بخش شمالی فلات مرکزی بین دو شهر تاریخی ری (در شمال) و ساوه (در جنوب) قرار دارد. با جستجو در منابع تاریخی، روشن شد که مشکین تپه ی امروزین همان مشکویه ی تاریخی بوده که استقرارگاهی در شاهراه خراسان به شمار می رفته است. دو تعبیر برای واژه ی مشکویه می توان در نظر گرفت: الف) مشکویه منطقه ای بوده که شکار آهو و استحصال مشک در آنجا انجام می گرفته است. ب) مشکوی را می توان کاخ یا حرم سرای پادشاه در نظر گرفت. پس از خوانش متون کهن، بررسی روشمند محوطه نشان داد که قطعات سفال و ابزارآلات سفالگری می تواند بقایای یک شهر صنعتی از عصر سلجوقی باشد. کاوش باستان شناسی سال 1387، نشان داد که این شهر کوچک در سده های 5 و 6 ه. ق. سفال های موردنیاز ری و بسیاری از روستاهای این منطقه ی فرهنگی سیاسی را تامین می نموده است. نگارنده در این نوشتار ساختار، کارکرد و گاه نگاری کوره ی سفالگری کشف شده را مورد تحلیل قرار داده است. این هدف از طریق تحلیل و تفسیر پژوهش های قوم باستان شناسی سفال، خوانش منابع کهن و به ویژه داده های باستان شناختی حاصل از بررسی و کاوش مشکویه تحقق یافته است.