ارزیابی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از سامانه ی اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز بادآور نورآباد، استان لرستان)

اطلاعات تغییرات کاربری اراضی از دهه های اخیر تاکنون، برای بسیاری از فعالیت های برنامه ریزی و مدیریت سرزمین ازجمله آمایش سرزمین دارای اهمیت می باشد. در پژوهش حاضر تلاش شده است تغییرات کاربری های مختلف موردبررسی و تحلیل قرار گیرد. بدین منظور با استفاده از تصاویر ماهواره ای سال 1370 و 1395 و استفاده از روش حداکثر احتمال، نقشه کاربری سال های مذکور تهیه شد. سپس با استفاده از برنامه LCM تغییرات کاربری های مختلف طی سال های 1370 تا 1395 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد کاربری اراضی دیم با 352 هکتار کاهش و 365 هکتار افزایش و مجموع تغییرات 717 هکتار بیشترین تغییر و مناطق مسکونی با 1 هکتار کاهش و 56 هکتار افزایش و مجموع تغییرات 57 هکتار کمترین تغییرات را در بین کاربری های موردمطالعه دارا می باشند. همچنین پایش کلی تغییرات نشان از کاهش 506 هکتار از مراتع و افزایش 344 هکتار از اراضی کشاورزی آبی دارد. نتایج نشان از تخریب عرصه های طبیعی و تبدیل به مناطق انسان ساخت دارند. پیشنهاد می شود مدیران محترم در برنامه ریزی ها تصمیماتی در جهت حفظ منابع طبیعی اتخاذ کنند.