تاثیر کاربرد ورمی کمپوست و پوترسین بر شاخص های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی خیار (Cucumis sativus L)

این تحقیق به منظور ارزیابی استفاده از ورمی کمپوست و پوترسین بر خصوصیات مورفولوژیکی، رنگدانه های فتوسنتزی و عملکرد گیاه خیار گلخانه ای رقم یلدا انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل ورمی کمپوست (صفر، 20، 40 و 60 درصد حجمی) و محلول پاشی پوترسین (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که کاربرد توام پوترسین و ورمی کمپوست موجب بهبود ارتفاع بوته، سطح برگ و ماده خشک شاخساره شد. بیشترین مقدار عملکرد میوه (2760 گرم در بوته) با کاربرد 40 درصد ورمی کمپوست توام با محلول پاشی 5/0 میلی مولار پوترسین به دست آمد. همچنین، کمترین میزان عملکرد میوه (698 گرم در بوته) با استفاده 60 درصد ورمی کمپوست بدون محلول پاشی پوترسین مشاهده گردید. محلول پاشی با پوترسین در بسترهای کشت فاقد ورمی کمپوست، در اکثر تیمارها باعث افزایش مقدار رنگیزه های مورد مطالعه شد. اما با استفاده ی توام ورمی کمپوست با محلول پاشی پوترسین نتایج متفاوتی به دست آمد. کاربرد 20 درصد ورمی کمپوست در بستر کشت بیشترین تاثیر را در افزایش رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل کل و کاروتنوئیدها) داشت. استفاده بیش از 20 درصد ورمی کمپوست به بستر کشت موجب کاهش مقدار این رنگیزه های فتوسنتزی بدون محلول پاشی پوترسین نسبت به شاهد شد. افزودن 40 و 60 درصد ورمی کمپوست به بستر کشت باعث افزایش مقدار کلروفیل b نسبت به شاهد گردید. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد تلفیقی ورمی کمپوست به میزان تا 40 درصد حجمی همراه با محلول پاشی 5/0 میلی مولار پوترسین در تولید خیار گلخانه ای کارآمد می باشد.