اجتماعات یادگیری حرفه ای (PLC): راهبرد حیاتی بهبود خودکارآمدی معلمان

امروزه اغلب مدارس در توسعه ی فرآیندی جهت پشتیبانی از رشد حرفه ای معلمان، شکست می خورند. اجتماعات یادگیری حرفه ای، چارچوب و فرآیندی را برای یادگیری مداوم و رشد حرفه ای معلمان، فراهم می آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اجتماعات یادگیری حرفه ای بر خودکارآمدی معلمان، انجام شده است. پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از جهت شیوه ی گردآوری داده ها، جزو پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل؛ کلیه معلمان مدارس پسرانه دوره متوسطه شهرستان ساوه می باشد که از بین آنان 140 نفر بر اساس جدول مورگان برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده از پرسشنامه های 52 سوالی ارزیابی اجتماعات یادگیری حرفه ای (اولیور و همکاران، 2009) و نیز مقیاس 12 سوالی حس خودکارآمدی معلمان (اسچانن - موران و وولفولک، 2001) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ، به ترتیب؛ 0.93 و 0.89 برآورد گردید. روایی ابزارها توسط متخصصین امر، مورد تایید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن و نیز معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اس. پی. اس. اس. و آموس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد؛ اجتماعات یادگیری حرفه ای بر احساس خودکارآمدی معلمان در همه ی مقوله های آن، تاثیر گذار است همچنین از مولفه های اجتماعات یادگیری حرفه ای؛ «شرایط حمایتی _ روابط» و «شرایط حمایتی _ ساختارها» بیشترین تاثیر را بر خودکارآمدی معلمان به جای گذاشته اند.