بررسی اثربخشی آموزش الگوهای تعاملی سازگار بر مهار هیجان زنان شاغل شهر بوشهر

پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش الگوهای تعاملی سازگار برمهار هیجان زنان شاغل شهر بوشهر بود. در این تحقیق نیمه آزمایشی برای تعیین اثربخشی آموزش الگوهای تعاملی سازگار از طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور40 نفر از 92 زن شاغل ناجا بوشهر به صورت داوطلبانه انتخاب و در دو گروه 20 نفره آزمایش وکنترل به صورت تصادفی قرار داده شدند. به اعضای گروه آزمایش طی 8 جلسه 60 دقیقه ای مداخله آموزشی برمبنای مدل بهبود الگوهای ارتباطی کریستنسن و شنک (1991) ارائه گردید. قبل و بعد از اجرای مداخله پرسشنامه مهار هیجانی راجر و نجاریان (1989) اجرا و در مرحله پیگیری مجدد ا اندازه گیری گردید.

یافته های پژوهش پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون درگروه آزمایش نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل از نظر الگوهای تعاملی و مولفه های مهار هیجان از قبیل کنترل پرخاشگری، بازداری هیجان وکنترل تکانه های هیجانی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون اندازه گیری مکرر در دوره پیگیری نشان داد کنترل خشم و بازداری هیجان با گذشت 45 روز بعد از اجرای پس آزمون ماندگار بوده است.

با توجه به یافته های پژوهش می توان استنتاج کرد که آموزش الگوهای تعاملی سازگار بر ارتقاء قدرت مهار هیجان و کنترل خشم زنان موثر است.