اثربخشی کیفیت گروه درمانی شناختی بر میزان باورهای فراشناختی مردان معتاد به حشیش

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت گروه درمانی شناختی در تغییر سطح باورهای فراشناختی مردان معتاد به حشیش شهرستان خرم آباد بود.

این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میان مردان معتاد به حشیش شهرستان خرم آبادانتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (کیفیت گروه درمانی شناختی) و گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش کیفیت گروه درمانی شناختی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز(2000) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره(مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد (01/0p<). یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت گروه درمانی شناختی در تغییر سطح باورهای فرانشاختی اثربخش است.

بنابراین چنانچه افرادی که در حوزه مربوط به مواد مبارزه با مخدر و درمان افراد مبتلا به اعتیاد کار می کنند، از روش کیفیت گروه درمانی شناختی استفاده کنند می توانند باورهای فراشناختی مثبتی را در بیماران ایجاد کنند.