سلامت رابطه زناشویی در پرتو عوامل تاثیرگذار بر ثبات و رضایت از رابطه: یک مطالعه مروری

رابطه زناشویی سالم خاست تمامی زوج ها است، اما به راستی سلامت آن براساس چه عواملی شکل می گیرد تا این عوامل در کانون توجه روان شناسان و مشاوران خانواده در مداخلات آموزشی-درمانی باشد. از این رو مطالعه حاضر باهدف شناسایی عوامل موثر بر ثبات و رضایت از رابطه زناشویی انجام شد.

روش مطالعه حاضر به صورت مروری نظام مند و بر اساس دستورالعمل گزارش قابل قبول برای مطالعات مروری نظام مند و فراتحلیل (PRISMA) انجام شد. در این مطالعه از پژوهش های خارجی و داخلی بدون محدودیت زمانی استفاده شد. برای انتخاب پژوهش های موردنظر از کلیدواژه های مختلفی استفاده و در پایگاه های معتبر علمی داخلی و خارجی جستجو انجام شد. درنهایت 15 مقاله داخلی و خارجی انتخاب شد. پژوهش های منتخب بر روی زوج های غیرهمجنس گرا، غیرهمخانگی (ازدواج رسمی) و با حداقل 10 سال سابقه زندگی مشترک انجام شده بودند. برای بررسی کیفیت مقالات از چک لیست استانداردهای گزارش مطالعات کیفی (SRQR) و به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد.

نتایج حاصل از بررسی پژوهش ها نشان داد که مجموعه ای از عوامل درون فردی (شامل ویژگی های شخصیتی، سلامت جسمی و روانی، ویژگی های شناختی مثبت، ویژگی ها و اشتراکات معنوی-مذهبی)، میان فردی (شامل مهارت های ارتباطی و رابطه سازنده، عشق و عاطفه، ارتباط و رابطه جنسی) و محیطی (شامل حمایت اجتماعی، اشتغال و وضعیت اقتصادی مناسب) می توانند به صورت هم زمان باعث تقویت ثبات و رضایت زناشویی شوند.

 سلامت رابطه زناشویی در پرتو عوامل درون فردی، میان فردی و محیطی شکل می گیرد. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند یاریگر مشاوران و روان شناسان خانواده در مشاوره های قبل و بعد از ازدواج در مورد هدف قرار دادن و متمرکز بودن بر عوامل مهم و پرنقش رابطه زناشویی باشد.