مقایسه تعادل ورزشکاران 11 تا 14 سال با و بدون زانوی پرانتزی

حفظ تعادل یکی از اساسی تر ین عملکر دهای سیستم عصبی- عضلانی درانجام تمامی فعالیت های ساده و پیچیده ورزشی می باشد. ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی بویژه ناهنجاری های زانو پر انتزی دراندام تحتانی می تواند بر بیومکانیک بدن تاثیر بگذارد. هدف از این تحقیق، مقایسه تعادل ورزشکاران 11 تا 14سال با و بدون زانوپرانتزی بود.

این تحقیق کاربردی و از نظر روش، علی مقایسه ای می باشد. از580 ورزشکار نوجوان غیرحرفه ای پسر شهرستان مریوان دررشته های هندبال،والیبال و بسکتبال که درهفته سه جلسه تمرین داشتند،21نفر با ناهنجاری زانو پرانتزی با میانگین سنی22/1 ±15/13 سال، قد 32/2±68/1 متر و وزن 48/4 ±23/51 کیلوگرم و21 نفر بدون ناهنجار ی با میانگین سنی 17/1 ±95/12 سال، قد 45/1 ±67/1 متر و وزن 48/3 ±49/49 کیلوگرم برای بررسی نهایی انتخاب شدند. ناهنجاری زانو پرانتزی با کولیس اندازه گیری شد. از آزمون باس استیک جهت ارزیابی تعادل ایستا و از آزمون وای برای ارزیابی تعادل پویا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تیt)  (گروه های مستقل استفاده شد.

نتایج نشان داد بین تعادل ایستا در ورزشکاران با ناهنجاری زانو پرانتزی و سالم تفاوت معنی داری وجود ندارد) 61/0 .(p=درحالی که بین تعادل پویا و ناهنجاری زانو پرانتزی تفاوت معنی داری بین دو گروه در جهت های خلفی- داخلی)003/0 (p=و خلفی- خارجی)004/0 (p=مشاهده شد.

بروز اثرات منفی ناهنجاری برتعادل نیازمند گذشت زمان است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که انجام اقدامات پیشگیرانه و تمرینات مناسب در سنین پایین ممکن است اثرات منفی ناهنجاری بر تعادل راکاهش دهد.