بررسی اثر کاربرد سطوح نیتروژن و نسبت های کشت مخلوط نخودفرنگی (Pisum sativum) و کاهو (Lactuca sativa)

به منظور بررسی اثر کاربرد سطوح نیتروژن و نسبت های کشت مخلوط نخودفرنگی و کاهو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه گنبد کاووس در سال زراعی94-1393 اجرا گردید. عامل های مورد بررسی شامل نیتروژن خالص در سه سطح: صفر، 25 و 50کیلوگرم در هکتار و الگوی کاشت در نه سطح: کشت خالص نخودفرنگی، کشت مخلوط جایگزین 33، 50 و 67درصد کاهو، کشت مخلوط افزایش 33، 50، 67 و 100درصد کاهو و کشت خالص کاهو بود. الگوی کاشت و نیتروژن اثر معنی داری بر ارتفاع، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن100دانه، عملکرد بوته، وزن غلاف در بوته، درصد پروتئین، درصد کربوهیدرات محلول دانه و عملکرد کل داشت. ارتفاع بوته در تیمار های افزایشی بیش از جایگزین و کشت خالص نخودفرنگی بود، اما تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن100دانه و وزن غلاف در بوته در تیمارهای جایگزین و خالص بیشتر از افزایشی بود. بین دو تیمار مصرف 25 و 50کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مورد اکثر صفات تفاوت معنی داری مشاهده نشد. درصد پروتئین در تیمار کشت خالص نخودفرنگی و تیمار جایگزین 33درصد کاهو به جای نخودفرنگی بیش از سایر تیمارها بود. درصد کربوهیدرات محلول در تیمار مخلوط جایگزین 67درصد کاهو به جای نخودفرنگی و افزایش 67 و 100درصد کاهو به نخودفرنگی بیش از سایر تیمارها بود. به هر حال، عملکرد بوته نخودفرنگی در تیمار جایگزین 67درصد کاهو و 33درصد نخودفرنگی و همچنین 50درصد کاهو و 50درصد نخودفرنگی به ترتیب با 25/30 و 44/27گرم بیش از تیمارهای دیگر بود. در کلیه تیمارها و به خصوص تیمارهای کشت مخلوط افزایشی، افزایش عملکرد نسبت به کشت خالص نخودفرنگی مشاهده شد.