بررسی تاثیر روش یاددهی- یادگیری معکوس بر پیشرفت مهارت خواندن و نوشتن فارسی‏ آموزان غیرفارسی ‏زبان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش یاددهی-یادگیری معکوس بر پیشرفت مهارت خواندن و نوشتن فارسی‏آموزان غیرفارسی زبان در بافت زبان دوم است. جامعه ی آماری این پژوهش را 58 نفر از زبان آموزان پایه ی هشتم، بین سنین 14 الی 15سال از مدرسه ی بین المللی دختران در تهران، تشکیل دادند. با استفاده از نتایج آزمون تعیین سطح استاندارد، زبان آموزان سطح میانه به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (29 نفر) و آزمایش (29 نفر) تقسیم گردیدند. گروه آزمایش طی10 جلسه، هر جلسه 75 دقیقه تحت روش آموزش معکوس قرار گرفتند. روش پژوهش شبه آزمایشی و ابزار اصلی پژوهش پیش آزمون و پس آزمون است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک طرفه صورت گرفت و برای مشخص‏کردن نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگراف اسمیرنوف استفاده شد و پایایی آزمون از طریق آلفای کرونباخ 91 درصد محاسبه شد. یافته های حاصل از آزمون کوواریانس با توجه به مطالب آموزشی الکترونیکی تهیه شده توسط محقق و کتاب گویا که محور اصلی فرایند یادگیری زبان آموزان در کلاس معکوس بود، یادگیری عمیق و پایدار و مشارکت 95 درصد زبان آموزان را چنانچه شواهد عینی معلم نیز موید آن است، به همراه داشت. این نوع یادگیری تحت تاثیر عواملی مانند راهبردهای فرایند یادگیری اکتشافی، یادگیری مستقل و عمیق با مدیریت زمان مناسب منجر به درک، کاربرد و تحلیل مفاهیم درسی شد. در راستای پژوهش های آتی، محتوا و نوع مطالب تولید شده ی الکترونیکی در این پژوهش می تواند برای پژوهشگران حوزه ی تولید محتوا، آموزش مجازی، روش های تدریس، آزمون سازی و برنامه ریزی آموزشی، کاربردها و راهکارهای عملی فراوانی داشته باشد.