ارزیابی محتوای دستور در منابع آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان برپایه ی رویکرد دستورآموزشی

این مقاله می کوشد با معرفی اصول دستور آموزشی که رویکردی نوین در آموزش دستور به زبان دوم آموزان به‏شمار می رود، به ارزیابی محتوای دستور در متن های آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان بپردازد. برای دست یابی به این هدف نخست اصول دستور آموزشی معرفی شده اند. این اصول مبانی نظری پژوهش حاضر به‏شمار می روند. در ادامه بازبینه ای بر پایه ی توجه به شکل اجرایی همین اصول طراحی شده است و پس از تایید روایی محتوایی آن، دویست و شش عنوان از متن های آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان (1334-1396) که در کتاب شناسی های معتبر معرفی شده اند و آموزش دستور بخشی از محتوای این آثار بوده است، براساس بازبینه ارزیابی شده اند. براساس یافته های این پژوهش و مطابق بررسی کتاب های آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان بیش از شصت درصد آثار منتشر شده در این زمینه یا به آموزش دستور توجه نداشته اند یا برپایه ی سلیقه و تجربه ی مولف به موضوع دستور پرداخته اند. همچنین در میان حدود یازده درصد از آثار نسبتا مطلوب، هیچ کتابی به سطح میانی یا پیشرفته اختصاص ندارد، از همین رو پژوهش و تدوین کتاب های کاربردی مبتنی بر دستور آموزشی در زمینه ی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان بیش از پیش ضرورت دارد.