بررسی و مقایسه حساست روش های شیمیایی رایج در تشخیص خون مخفی در مدفوع

مدفوع غیرطبیعی دلیل مهمی برای بیماری های کولون است. خون ریزی مخفی که توسط یک آزمون جست جوی خون مخفی در مدفوع(Occult blood test) جهت پراکسیداز هموگلوبین تعیین می شود روشی مهم جهت شناسایی نئوپلاسم کولورکتال در مراحل اولیه و قابل درمان است. عدم مصرف مواد غذایی شامل گوشت قرمز و ماهی، سبزیجات، داروها به خصوص ویتامین C، ترکیبات آهن دار و داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی به مدت 3 روز قبل از آزمایش ضروری است. روش های شیمیایی رایج برای آزمایش OB عبارتند از: روش میر(Meyer)، روش گایاک(Guaiac)، روش اوتولیدین(O-Tolidine)، روش الکل پیرامیدین(Alcohol pyramidine) و کیت های تجارتی. اساس آزمایش در این روش ها، اکسید شدن کروموژن موجود در هر یک به دنبال اثر اکسیژن آزاد شده از اثر فعالیت پراکسیدازی هموگلوبین روی پراکسید هیدروژن و ایجاد رنگ(واکنش مثبت) می باشد. به منظور بررسی و مقایسه حساسیت هر یک از روش های ذکر شده، خون در مقادیر مختلف به مدفوع اضافه شد که براساس نتایج به دست آمده حساس ترین روش، روش میر بود. این روش می تواند خون ریزی های پاتولوژیک دستگاه گوارش را در میزان 10-5 میلی لیتر شناسایی کند. بعد از این روش حساس ترین روش ها به ترتیب گایاک، الکل پیرامیدین و هماتیپ بوده اند. روش هماتیپ دارای حداقل حساسیت بوده و خون ریزی کم تر از 5/81 میلی لیتر در روز را نمی تواند تشخیص بدهد. هدف از انجام دادن این پژوهش ارزیابی تست های متداول شیمیایی در تشخیص خون مخفی در مدفوع و در نتیجه انتخاب و معرفی یک روش حساس و مناسب جهت آزمایشگاه های بالینی کشور بوده است.