شیوع سطح سرمی هپاتیت C (HCvAb)و(HBsAg) B در بیماران بتا تالاسمی ماژور مرکز تالاسمی امیرکلا

بتا تالاسمی ماژور یک اختلال ژنتیکی با نقص شناخته شده در گلوبین است که منجر به آنمی همولیتیک مزمن می شود. به علت نیاز به تزریق خون مداوم، خطر ابتلا به بیماری های عفونی مانند هپاتیت در این بیماران بیش تر می شود.

 در این مطالعه مقطعی، 518 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور که به طور مرتب در مرکز تالاسمی امیرکلا بین سال های 93-1392 تزریق خون داشتند، وارد مطالعه شدند. روش نمونه گیری از نوع سرشماری بود. نمونه خون بیماران از نظر آنتی بادی علیه ویروس هپاتیت B HBsAb) (، آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B HbsAg) (و آنتی بادی علیه ویروس هیاتیت C HCVAb) (با روش آزمایشگاهی الایزا مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده پس از ورود به نرم افزار SPSS-22 با تست های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 ازمجموع 518 بیماری که وارد مطالعه شدند، 268 نفر زن (7/51 درصد) و 250 نفر مرد (3/48 درصد) و دامنه سنی (64-2 سال) و انحراف معیار± میانگین سنی برابر با 88/9±93/27 سال بودند. نتایج مطالعه نشان داد که 79/5 درصد بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور با ویروس هپاتیت C HCV) (آلوده بودند که شامل 11 مرد (4/4 درصد) و 19 زن (1/7 درصد) بود و تنها در یک مرد HBsAg مثبت یافت شد.

مطالعه حاضر نشان داد که شیوع آلودگی با HCV در بیماران تالاسمی ماژور کاهش داشته است و شیوع HBsAg مثبت، اندک می باشد.