بررسی شیوع بیماری اسکواموس سل کارسینوما (SCC) در مازندران، ایران در سال 1395 و 1396

سرطان در جوامع امروزی دارای شیوع بسیار بالایی است که به صورت حدودی از هر سه الی چهار نفر، یک نفر مبتلا به سرطان می باشد. علی رغم پیشرفت های متعددی که در زمینه درمان سرطان به وجود آمده است، سرطان دهان به جهت تشخیص دیرهنگام به دلایل متعدد مثل بدون علامت بودن در مرحله اولیه، تشابه نمای بالینی با سایر ضایعات و تنوع در تظاهرات کلینیکی، جزو 10 عامل اولیه مرگ و میر می باشد. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی 2 ساله (1395 و 1396) موارد مبتلا به بدخیمی های حفره دهان و بافت های اطراف انجام شد.

در این مطالعه ی کیفی جامعه شناسی، تمامی 4532 پرونده ی موجود در مرکز بدخیمی های سر و گردن مازندران مطالعه گردید و 8 پرونده ی مرتبط با SCC استخراج گردید. سپس با استفاده از آمار توصیفی، میزان فراوانی و درصد فراوانی محاسبه، جداول و نمودارها با استفاده از نرم افزار SPSS16 ترسیم گردید و به منظور بررسی متغیر ها از تست کا اسکور استفاده شد و P کم تر از 05/0 در نظر گرفته شد

57 نفر از بیماران مبتلا به بیماری SCC مرد (65 درصد) و 31 نفر زن (35 درصد) هستند. هم چنین با بررسی محل شیوع بیماری مشاهده شد که ناحیه ی سر و صورت بیش ترین شیوع (3/82 درصد) و پس از آن ناحیه گردن (7/12 درصد) بیش ترین شیوع ابتلا به این بدخیمی را دارا می باشند. ارتباط آشکاری بین سن بیمار با شیوع بیماری مشاهده شد (40/0= P).

شیوع سرطان سلول سنگفرشی در مطالعه حاضر متفاوت و بسیار بیشتر از سایر مطالعات گذشته بود.