بررسی کثرت گرایی منطقی با تکیه بر آراء بیل و رستال

در این مقاله با تکیه بر آراء بیل و رستال به بررسی نظریه کثرت گرایی در منطق خواهیم پرداخت. در ابتدا نظریات انحصارگرایی منطقی، نسبی گرایی منطقی، انواع مختلف کثرت گرایی منطقی و همچنین تفاوت کثرت گرایی بیل و رستال را نسبت به دیگر نظریات کثرت گرایانه منطقی تشریح خواهیم کرد. توضیح خواهیم داد که بیل و رستال معتقد به نوعی کثرت گرایی منطقی معناگرایانه هستند که بر اساس آن می توان تفاسیر متفاوت و قابل قبولی از واژه «مورد» در تعریف تارسکی از اعتبار ارائه داد. از طرف دیگر بیل و رستال، معتقد به هنجارمندی منطق نیز هستند. بر اساس این نظر، اعتبار منطقی، واجد پیامد هنجارین برای ارزیابی استدلالات در زبان عادی است. مدعای مقاله پیش رو آن است که موضع اخیر بیل و رستال ناقض کثرت گرایی آن ها است، به این نحو که کثرت گرایی آن ها را مبدل به انحصارگرایی منطقی می کند. بحث و بررسی در باب نسخه های متفاوت از ایده هنجارمندی منطق، مطلبی است که کمتر در حوزه مباحث مربوط به کثرت گرایی منطقی به آن توجه شده است. در این مقاله، با تکیه بر آموزه هایی که در باب این نسخه ها از هنجارمندی منطق ارائه خواهیم کرد، به نقد و بررسی کثرت گرایی منطقی بیل و رستال خواهیم پرداخت.