تبیین افسردگی بر اساس انعطاف پذیری روان شناختی و احساس انسجام در مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم

پژوهش حاضر با هدف تبیین افسردگی بر اساس مولفه های انعطاف پذیری روانشناختی و حس انسجام در مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم انجام شده است. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش در برگیرنده کلیه مادران دارای فرزند اوتیسم شهر تهران در سال 1396 بود که به روش نمونه گیری در دسترس از انجمن اوتیسم ایران انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل سوال های پرسشنامه افسردگی بک (1994)، انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) و احساس انسجام آنتونوسکی (1987) بود. سپس، داده ها از طریق نرم افزارSPSS.v21  و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد. بر اساس یافته های پژوهش، ارتباط معناداری بین مولفه های احساس انسجام و انعطاف پذیری روان شناختی با افسردگی مادران وجود دارد (05/0 >P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد متغیرهای کنترل پذیری، ادراک کنترل پذیری و ادراک توجیه رفتار به ترتیب 19 درصد تغییرات افسردگی را پیش بینی می کنند. با توجه به یافته های پژوهش، احساس انسجام و انعطاف پذیری روان شناختی نقش کلیدی در افسردگی مادران دارند. بنابراین، با طراحی مداخلات روان شناختی بر اساس این متغیرها می توان افسردگی را در این مادران بهبود بخشید. مضامین نظری و کاربردی نتایج ارائه شده در پژوهش حاضرمورد بحث قرارگرفته است