میکرولیکیج دو نوع رزین کامپوزیت با انقباض کم در حفرات کلاس II مولرهای شیری

درترمیم های زیبایی مستقیم، میکرولیکیج ناشی از انقباض پلیمریزاسیون، هنوز چالش برانگیز است. استراتژی هایی از قبیل حداکثرسازی مقدار فیلرهای غیر آلی از پیش پلیمریزه شده و ماتریکس سایلوران متفاوت، برای غلبه بر آن ارائه شد. هدف این مطالعه آزمایشگاهی مقایسه میکرولیکیج یک نوع کامپوزیت رزین متاکریلات بیس با انقباض کم (Clear fil AP-X) و یک نوع کامپوزیت رزین سایلوران بیس ​(Filtek P90) در حفرات کلاس II روی دندان های مولر شیری است.

 آماده سازی حفرات کلاسیک slot کلاس II روی 60 دندان انسانی مولر شیری انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. برای ترمیم حفره در گروه I  : رزین کامپوزیت متاکریلات بیس و در گروه II  : رزین کامپوزیت سایلوران بیس استفاده شد. نمونه ها ترموسایکل شده و 24 ساعت در رنگ فوشین بازی 2% غوطه ور شدند.  مارجین های ژنژیوالی در مقاطع طولی و در بزرگنمایی 10×  مشاهده شدند. براساس میزان نفوذ رنگ امتیاز داده شد. آنالیز آماری با Mann-Whitney U-test ​در نرم افزار SPSS 19 انجام شد.

 در هر دو گروه، در اکثریت نمونه ها امتیاز نفوذ رنگ، صفر بود. مقایسه بین لیکیج مارژین ژنژیوال دو گروه تفاوت معنی دار نداشت.

 هر دو ماده بدون ارتباط با نوع، میکرولیکیج داشتند. با توجه به میکرولیکیج قابل مقایسه رزین کامپوزیت سایلوران بیس (Filtek P90)و متاکریلات بیس با انقباض کم (Clear fil AP-X) در حفرات کلاس II مولرهای شیری، به نظر میرسد کارایی کلینیکی هر دو ماده در ترمیم حفرات مذکور مشابه باشد.