تحلیل روایت شناسانه داستان گنبد پیروزه هفت پیکر

با بررسی الگوهای تحلیل پیرنگ در نظریه های روایت شناسی به این پرسش پاسخ طرح داستان گنبد پیروزه چیست و این الگو بیانگر و « الگوی کنشهای » می دهیم که نشاندهنده چیست . با این پژوهش ساختاری به شناخت ذهن بشر آنگاه که در حالت خلق روایت عرفانی است دست می یابیم. برای تحلیل این روایت از روش تودورف و گریماس استفاده شده است . اساس روش تودورف به شناسایی الگوی کنشهای داستانی و عنصر ثبت بنمایه اصلی اختصاص دارد . با شناسایی این دو مورد تایید می شود که روند شکل گیری و پیشرفت کنشهای داستانی در داستا ن ماهان با داستان هبوط تطابق دارد و بنمایه اصلی این داستان یکسان است . برای اثبات این یکسانی از روش گریماس استفاده می شود که بر پایه جفتهای متقابل داستانی و الگوی کنشگرها (شخصیتها) استوار است که از این طریق تناظر و برابری شخصیتهای دو داستان نشان داده می شود. با توجه به شواهد نتیجه این می شود که داستان ماهان در طبق ه بندی قصه های عرفانی قرار می گیرد و سرچشمه و ریشه آن داستان هبوط است.