مداخله ی عصب روان شناختی بر عملکرد درک و تشخیص رنگ در کودکان کم بینا به وسیله ی سامانه ی محرک نوری: پژوهش مورد منفرد

بخشی از اختلالات بینایی به ویژه کم بینایی، ناشی از کارکرد ناقص عصب بینایی است. کودکان کم بینا، با عوارض و مشکلاتی از قبیل انزوای اجتماعی، بی علاقگی به فعالیت ها، افزایش وابستگی به دیگران و تاخیر تحول شناختی همراه می باشند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر مداخلات عصب- روان شناختی بر عملکرد دیداری در کودکان کم بینا در حوزه ی درک نور، تشخیص و درک رنگ با به کارگیری تمرینات توان بخشی ویژه با استفاده از سامانه ی محرک نوری (Optical stimulus system یا OSS) بود.

در این پژوهش، ارزیابی عملکرد بینایی در پاسخ به تمرینات پیاده سازی شده بر مبنای متغیرهای وابسته به روش مورد منفرد بر روی 5 کودک کم بینا، به گونه ای طراحی شد که 4 جلسه ی سنجش خط پایه، 8 جلسه ی مداخله ی تمرینات توان بخشی با OSS و 4 جلسه ی پی گیری جهت بررسی پایانی اثر تمرینات، انجام شد و جهت ارزیابی، از محاسبه و میانگین درصد داده های غیر هم پوش (Percentage of non-overlapping data یا PND) و هم پوش (Percentage of overlapping data یا POD) برای متغیرها استفاده گردید.

 میانگین نمرات POD و PND برای کلیه ی آزمودنی ها و برای همه ی متغیرها به ترتیب 5/92 درصد و 5/7 درصد و به طور متوسط نمرات در مرحله ی مداخله 84/14 درصد و در دوره ی پایایی، 73/13 درصد نسبت به خط پایه افزایش داشت.

نتایج نشان دهنده ی بهبود هر 5 آزمودنی در عملکرد درک و تشخیص نور و رنگ بود.