واکنش برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی توده های مرزه به سطوح تنش شوری و برگ زدایی

تنش های شوری و برگ زدایی ازجمله تنش های محیطی مهم هستند که خواص گیاه و درنتیجه تولیدات آن را تحت تاثیر قرار می دهند. مرزه گیاهی معطر با خواص دارویی با نام علمی Satureja hortensis و بومی مدیترانه ی شرقی و جنوب آسیا می باشد. به منظور تعیین میزان مقاومت توده های مرزه ی مورد مطالعه در این پژوهش به دو تنش شوری و برگ زدایی و برنامه ریزی برای برنامه های اصلاحی در آینده، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، با چهار سطح شوری (0، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر)، سه سطح تنش برگ زدایی (0، 25 و 50 درصد) و پنج توده مرزه (کلات، اصفهان، همدان، درگز، مشهد) با سه تکرار به صورت گلدانی در شرایط گلخانه در دانشگاه پیام نور واحد مشهد در سال 1396 انجام شد که صفات مورد بررسی میزان آب نسبی برگ، ضریب ثبات غشاء، پرولین، کربوهیدرات و صفات مورفولوژیکی گیاه مرزه بود. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که تنش برگ زدایی سبب آثار منفی بر تمام صفات مورد اندازه گیری توده های مرزه شد. با افزایش سطوح شوری نیز، صفات مورفولوژیکی مورد مطالعه و همچنین وزن تر و خشک اندام های مختلف مرزه کاهش یافت. همچنین با اعمال تنش شوری محتوای پرولین و قندهای محلول افزایش یافت و بیشترین میزان پرولین و کربوهیدرات در توده ی مشهد مشاهده شد که با توجه به این دو صفت می توان توده مشهد را به عنوان توده مقاوم به شوری معرفی کرد. همچنین بیشترین میزان ضریب ثابت غشاء در توده ی همدان و بیشترین میزان آب نسبی برگ در توده ی کلات بود.