اثر بوته میری بر افزایش رقابت گونه های علفزار پارک ملی گلستان

روابط زیستی تاثیر زیادی بر کارکرد زیست بوم دارد. این مطالعه به دنبال بررسی تغییرات روابط زیستی تحت تاثیر بوته میری در جهت های مختلف است. برای این منظور در دو جهت شمالی و جنوبی 20 بوته اسپرس زنده و مرده و به صورت جفتی به همان تعداد پلاتی در بیرون به طور تصادفی انتخاب و گونه های زیراشکوب آن ها بررسی شد. برای تعیین اصلی ترین عامل تاثیرگذار بر گونه ها، از مدل خطی ترکیبی عمومی و مقایسه بین جهت ها و سلامت بوته از آزمون تی غیرجفتی استفاده شد. نتایج نشان داد در زیر بوته زنده و مرده، پهن برگان چندساله به ترتیب (35/6، 8/2 درصد) و بوته ای ها (25/3، 60/0 درصد) کاهش معنی-داری داشتند. در دامنه جنوبی به ترتیب در زیر بوته زنده و مرده درصد پوشش مجموع گونه ها (55/17، 85/6 درصد)، گندمیان چندساله (70/1، 98/5 درصد)، پهن برگان چندساله (38/2، 28/5 درصد) و بوته ای ها (18/1، 40/3 درصد) در زیر بوته مرده کاهش معنی داری نشان دادند. بر اساس نتایج مدل، در مجموع گونه ها، سلامت بوته (0001/0; P<25/21F=) بیش ترین تاثیر را بر روی شاخص روابط زیستی گونه ها داشت. در دامنه جنوبی در زیر بوته مرده (58/0- درصد) میزان رقابت بیش تر از زنده (14/0- درصد) می باشد. همچنین در گندمیان چندساله، جهت (0001/0; P<47/551F=) بیش ترین تاثیر را داشت. در هر دو بوته زنده و مرده پوشش در دامنه شمالی بیش تر از جنوبی می باشد. بر پهن برگان چندساله سلامت بوته (009/0; P<22/7F=) بیش ترین تاثیر را دارد به طوری که در دامنه شمالی پس از مرگ بوته (36/0- درصد) پوشش گونه ها نسبت به قبل (004/0- درصد) کاهش معنی داری داشت. به طور کلی بوته میری باعث افزایش رقابت می شود.