مقایسه زمین شناسی، پتروگرافی، زمین شیمی و منشا ایگنیمبریت در آتشفشان های سبلان و سهند

در مطالعه حاضر نهشته های ایگنیمبریتی سبلان و سهند مورد مطالعه و نمونه برداری قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های زمین شناسی، پتروگرافی و زمین شیمیایی این ایگنیمبریتها است. ایگنیمبریت های سبلان دارای درشت بلورهای پلاژیوکلاز، آمفیبول، پیروکسن، بیوتیت و قطعات سنگی از نوع پومیس و ابسیدین هستند. در صورتی که قطعاتی از درشت بلورهای پلاژیوکلاز، سانیدین، کوارتز، هورنبلند و بیوتیت در متن ایگنیمبریت های سهند به همراه شیشه وجود دارد. بافت غربالی در بلورهای پلاژیوکلاز و خوردگی حاشیه برخی از کانی ها در ایگنیمبریت های سبلان و سهند نشان می دهد که ماگمای اولیه تحت تاثیر فرایندهای ماگمایی از جمله آلودگی و اختلاط ماگمایی قرار گرفته است. از نظر زمین شیمیایی ایگنیمبریت های سبلان و سهند به ترتیب ترکیب تراکی داسیتی- ریولیتی و داسیتی - ریولیتی دارند. این سنگ ها در نمودارهای عناصر کمیاب به هنجار شده، دارای غنی شدگی از LREE و LILE به ترتیب نسبت به HREE و HFSE هستند. مقادیر بالای Sr/Y-Y و La/Yb-Yb نشان می دهد که این سنگ ها ماهیت آداکیتی سیلیس بالا دارند. با توجه به این ویژگی های زمین شیمیایی و بر اساس نمودارSm/Yb دربرابر La/Yb ایگنیمبریت های سبلان و سهند از ذوب بخشی پوسته قاره ای پایینی با ترکیب آمفیبولیت گارنت دار ایجاد شده اند.