بررسی کارآیی هیئت های ورزشی استان قم و ارتباط آن با منابع ورودی و خروجی

هدف تحقیق حاضر بررسی کارآیی هیات های ورزشی استان قم و ارتباط آن با منابع ورودی و خروجی این هیات ها بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و گذشته نگر بود. جامعه آماری تحقیق شامل 41 هیات ورزشی استان قم بود که به علت کم بودن تعداد جامعه از نمونه گیری کل شمار استفاده گردید. در ضمن داده های مربوط به سال 1392 هیات ها جمع آوری گردید. به منظور ارزیابی عملکرد هیات ها از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) استفاده شد. جهت تعیین مناسب-ترین شاخص های ورودی و خروجی از فرم ارزیابی عملکرد هیات های ورزشی و نظرات 10 تن از متخصصان مدیریت ورزشی استفاده شد. ورزشکاران، بودجه، مربیان و داوران به عنوان شاخص های ورودی و ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، رویدادهای ورزشی و فعالیت های آموزشی به عنوان شاخص های خروجی معرفی شدند. به منظور بررسی کارآیی هیات ها از دو روش CCR و BCC خروجی محور، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون ویلکاکسون و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. همچنین از نرم افزارDEA Solver و SPSS.20 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد، بین ورودی های هیات های ورزشی با کارآیی CCR ارتباط منفی و معناداری وجود دارد و بین خروجی های هیات ها با کارآیی CCR ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد، بین خروجی ورزش همگانی با کارآیی BCC ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد.