بررسی تاثیر برند شخصی مدیران بر ایجاد رهبران سطح پنجم (مطالعه موردی: بانک های دولتی)

برندسازی شخصی، فرد را در رسیدن به اهدافش کمک می کند و با آن می توان به جایگاه سازی فردی رسید و به جایگاه یابی رقبا پرداخت. برند شخصی زمانی معتبر می باشد که در رفتارهای افراد وحدت رویه وجود داشته باشد. نداشتن چشم انداز شخصی، دانش شخصی، یادگیری فردی، تفکر، اعتماد و علاقه، مساوی با نداشتن برند شخصی است. بنابراین، برند شخصی برای مدیران می تواند به عنوان یک شایستگی مورد توجه قرار گیرد. موضوعی که در مورد مدیران بانک ها با توجه به رقابت بین بانک ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این رو، هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر برند شخصی مدیران بر ایجاد رهبران سطح پنجم می باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر روسای شعب بانک های دولتی در استان آذربایجان شرقی می باشد. حجم نمونه با استفاده از روش خوشه ای به تعداد 128 نفر انتخاب گردید. روش گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه ای محقق ساخته جمع آوری شده است. پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه شده است. در نهایت مدل مفهومی با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل برازش شده است. نتایج پژوهش نیز بیانگر تاثیر معنی دار برند شخصی مدیران و ابعاد آن (دانش، نگرش و مهارت) بر ایجاد رهبران سطح پنجم به همراه شاخص های آن (تلاش، مهارت، استعداد، تواضع و فروتنی، اراده، حرفه ای بودن، بانفوذ بودن و انگیزه) است.