تاملی بر مدیریت استرس کودکان بستری متاثر از الگوی طراحی داخلی مبتنی بر مولفه های گرافیک محیطی در مراکز درمانی (نمونه موردی: بیمارستان کودکان 17 شهریور رشت)

از آنجا که محیط درمانی بستری است که به سبب شرایط ویژه کاربران و کارمندان از حساسیت محیطی بالایی برخوردار است،نیازمند انتخاب آگاهانه عناصر فضایی است. این دغدغه هنگامی که بیمار کم سن بوده از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود. چراکه بیماری و حضور در فضای ناآشنای درمان به سبب کمتر بودن قدرت تطابق کودکان با محیط و تجزیه وتحلیل مسائل، مشکلات بیشتری ایجاد مینماید. همچنین،طبق مطالعات انجام گرفته در بهره گیری از نتایج طراحی داخلی در فضای درمانی کودکان باید دقت داشت ضمن به حداقل رساندن وابستگی آن ها به سایرین، دلبستگی به محیط را جایگزین نماید. از این رو مسیر مطالعه حاضر بر مبنای این فرضیه شکل می گیرد که ارائه الگوهای گرافیکی محیطی به صورت عناصر اطلاع رسانی و کاربردی-تزئیناتی در طراحی داخلی فضای درمانی می تواند با افزایش میزان آگاهی و منحرف کردن حواس کودک به عواملی غیر از درد، محیطی مطلوب جهت بستری کودکان و در نتیجه مدیریت استرس را در پی خواهد داشت. این پژوهش که با روش تحلیلی_توصیفی انجام گرفته است، به منظور دستیابی به اهداف موردنظر ابتدا به مرور نتایج تحقیقات صورت گرفته در زمینه مذکور و در ادامه به شناخت مفهوم و عناصر گرافیک محیطی و مفاهیم مرتبط در طراحی داخلی ویژه محیط های بستری کودکان پرداخته می شود. سپس مطالعه میدانی بصورت گردآوری داده ها از کودکان در قالب نقاشی و از همراهانشان با ابزار پرسشنامه در بیمارستان تخصصی کودکان 17شهریور رشت بعنوان نمونه موردی، انجام گرفت. جهت تحلیل داده های حاصل از نقاشی کودکان از نرم افزارMAX QDA12 و برای پرسشنامه همراهان از نرم افزار SMART PLS بهره گرفته شد و در نهایت نتایج حاصل در قالب جداول و نمودارهای تحلیلی تبیین و راهکارهای پیشنهادی ارائه میگردد. در مجموع نتایج حاصل حاکی از چگونگی بکارگیری صحیح عناصر گرافیک محیطی در راستای افزایش سطح آگاهی نسبت به محیط و بیماری و همچنین ایجاد احساس انس به محیط درمان در جهت تامین مناسبات روحی-روانی کودکان در راستای تسریع روند بهبودی در محیط های درمانی می باشد.