تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر برخی صفات فیزیولوژیک و کلروفیل فلورسانس ژنوتیپ های لوبیا (Phaseolus vulgaris L.)

از آنجائی که خشکی به عنوان یکی ازمهم ترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان زراعی شناخته شده است. شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی امری ضروری می باشد. براین اساس پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تحمل ژنوتیپ های لوبیا و تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر برخی از صفات فیزیولوژیک و کلروفیل فلورسانس آن ها به سطوح مختلف تنش خشکی صورت پذیرفت. این پژوهش با کشت بذور لوبیا در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و اعمال تنش خشکی در سطوح (100%، 75%، 50% و 25% ظرفیت زراعی) در گلخانه پژوهشی دانشگاه تهران انجام شد. با توجه به نتایج به دست آمده اعمال تنش شدید سبب کاهش محتوای آب نسبی برگ گردید ولی به محتوای نشت الکترولیت و دمای برگ نمونه ها افزوده شد. از طرفی میزان سبزینگی برگ، Fm، Fv، Fv/Fm با اعمال تنش ملایم نسبت به شاهد (%75 ظرفیت زراعی) افزایش یافت ولی با اعمال تنش های شدید کاهش چشمگیر این صفات مشاهده شد. همچنین میزان F0 در تنش های شدید افزایش یافت. در این میان بیشترین میزان سبزینگی برگ، Fv/Fm، Fm و Fv و همچنین کمترین میزان دمای برگ و محتوای نشت الکترولیت در تمامی سطوح تنش به ترتیب به ژنوتیپ های COS-16 و D81083 مربوط بود. بر این اساس ژنوتیپ های COS-16 و D81083 به ترتیب به عنوان ژنوتیپ های متحمل و نیمه متحمل به تنش خشکی شناخته شدند. همچنین، نتایج نشان داد که تنش خشکی تاثرات سوئی بر ژنوتیپ های لوبیا اعمال نموده ولی میزان این خسارات با توجه به تفاوت ژنوتیپ ها متفاوت می باشد.