اثر درمان فراشناختی بر تنظیم هیجان و فرسودگی شغلی در پرستاران شهر تبریز

پژوهش‫ها اثربخشی درمان فراشناختی در تنظیم هیجان و فرسودگی شغلی را مقدم بر درمان های مرسوم دانسته اند. بر این اساس این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر تنظیم هیجان و فرسودگی شغلی در پرستاران شهر تبریز انجام شد.

این پژوهش، به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل انجام شد. نمونه ها شامل 30 پرستار شهر تبریز در سال 1397 بودند که در پرسشنامه های تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج و فرسودگی شغلی مازلاخ و جکسون، نمره پایین تری (یک انحراف معیار طبق نقطه برش) کسب کرده بودند که به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. سپس مداخله مبتنی بر درمان فراشناختی طی 10 جلسه 90 دقیقه ای، هر هفته یک جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام جلسات، مجددا پرسشنامه های فوق در هر دو گروه تکمیل و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که میانگین نمرات راهبردهای سازش یافته در مراحل پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش به ترتیب 32/73 و 39/60 و میانگین نمرات راهبردهای سازش نیافته به ترتیب 37/46 و 27/53 بود. همچنین میانگین نمرات فرسودگی شغلی در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 65/33 و 52/23 دیده شد. تحلیل داده ها نشان‫دهنده تفاوت معنی دار آماری بین میانگین نمره های پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل بود (0/01 <p).

با توجه به تاثیر مثبت درمان فراشناختی در تنظیم هیجان و فرسودگی شغلی، استفاده از این درمان در برنامه ریزی اقدامات بهداشت روانی برای پرستاران توصیه می شود.