برآورد ارزش اقتصادی کار خانگی با استفاده از رهیافت استون گری و روش ارزش افزوده

خانوار به عنوان نهاد بنیادی در هر جامعه و در چرخه ی اقتصاد ملی، از یک طرف عرضه کننده نیروی کار به بنگاه ها در بازار عوامل تولید و از سویی دیگر مصرف کننده ی کالاها و خدمات نهایی در بازار آنها است. همچنین، خانوار تولیدکننده ی بسیاری از کالاها و خدمات می باشد که محصولات خانه داری نامیده شده و ناشی از کار خانه داری است. به صورت کلی، کار خانگی در سه بخش: خودمصرفی خانوار، عرضه محصول به بازار برای کسب درآمد، و خانه داری، انجام می گیرد. این پژوهش به دنبال برآورد ارزش اقتصادی بخش سوم کار خانگی، یعنی کار خانه داری است. از آنجا که هر خانوار برای حیات خود به حداقل زمان و حداقل مصرف محصولات خانه داری نیازمند است، در این پژوهش، از تابع تولید کاب داگلاس با لحاظ کردن دیدگاه استون گری استفاده شده است. بر اساس یافته های پژوهش، سهم ارزش اقتصادی کار خانه داری، 4 درصد از درآمد ملی سال 1394 برآورد گردیده است. این در حالی است که در همان سال سهم فعالیت هایی نظیر زراعت - باغداری و دامداری به ترتیب 8.33 و 5.57 درصد از درآمد ملی بوده است.