بررسی تطبیقی اساطیرآفرینش و پایان جهان در ایران و اسکاندیناوی

اندیشه زندگی و مرگ یکی از مهمترین اصول عقاید و باورهای آدمیان است. انسان از گذشته های دور تا کنون بعد از آفرینش و مشاهدهی مرگ همواره به دنبال جاودانگی و در آرزوی بیمرگی بوده است .در باورهای مردم پیشین و در مرگ پایان زندگی و نابودی مطلق نیست بلکه میتواند عاملی برای زندگی بهتر و والاتر باشد. بررسی دیدگاه ، آئینها محور اصلی این پژوهش است. در این بررسی فرض بر این ، آفرینش و پایان جهان در اسطوره های ایران و اسکاندیناوی است با وجود تفاوتهای ظاهری این دو اسطوره اغلب دارای بنمایه های مشترکی هستند. باور به آفرینش و وجود روز آفرینش از یک نقطه شروع میشود و در طول زمان به پایان میرسد .چرخهی ، رستاخیز در هر دو سرزمین دیده میشود مرگ و آفرینش دائمی است و پایان جهان، پایان آفرینش نیست. در پایان جهان، با رسیدگی به اعمال انسان بر چرخهی آنها تاکید می-شود. در این پژوهش کلیت اسطوره ها به صورت تحلیلی-توصیفی بررسی شده و شباهت و تفاوتها مشخص گردید.