تحلیل جنسیتی وضعیت امنیت غذایی خانوارهای روستایی بر اساس چارچوب معیشت پایدار در شهرستان کرمانشاه

این پژوهش با هدف تحلیل جنسیتی منابع مختلف تولیدی و معیشتی موثر بر وضعیت امنیت غذایی خانوارهای روستاهای شهرستان کرمانشاه بر اساس چارچوب معیشت پایدار، انجام گرفت. با توجه به نقش کلیدی زنان در امنیت غذایی، تفاوت دسترسی و کنترل زنان و مردان بر منابع و وجود نابرابری های جنسیتی به عنوان یکی از مهم ترین اصول مطالعات روستایی، انجام این تحقیق ضروری به نظر می رسد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها از نوع غیرآزمایشی و بر حسب روش علی- تطبیقی است. جامعه آماری خانوارهای بهره بردار بخش کشاورزی روستاهای شهرستان کرمانشاه شامل 25671 خانوار می باشند که از بین آنان تعداد 750 نفر (شامل375 خانوار، 375 زن و 375 مرد) به عنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن با استفاده از نظرات متخصصان و پایایی آن از طریق ضریب تتای ترتیبی (838/0- 714/0) مورد تایید قرار گرفت. در آمار استنباطی به منظور تحلیل جنسیتی مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از رویکرد بیزی میمیک مورد استفاده قرار گرفت. سپس مدل ساختاری میمیک که اساس مقایسه دو گروه است، ارائه شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مردان در خانوارهای مورد مطالعه نسبت به زنان از امنیت غذایی بیشتری به ترتیب در سه بعد موجود بودن مواد غذایی، دسترسی به مواد غذایی و پایداری برخوردارند. مردان نسبت به زنان از سرمایه های مالی، سرمایه های اجتماعی ، سرمایه های طبیعی، تحت تاثیر بافت آسیب پذیری و از ساختارها و فرآیندهای تحول زای بیشتری برخوردارند؛ و زنان نسبت به مردان از سرمایه های انسانی، سرمایه های فیزیکی و از راهبردهای معیشت بیشتری بهره می گیرند. این نتایج می تواند در تصمیم گیری های مربوط به تداوم یا توقف برنامه های مربوط به دستیابی به امنیت غذایی و توسعه پایدار، نقش بسزایی داشته باشد.