ارزیابی ساختار هزینه و صرفه های مقیاس واحدهای پرواربندی گوساله گوشتی در شهر مشهد

در سال های اخیر هزینه های بالای پرورش دام و به تبع آن، افزایش شدید قیمت گوشت قرمز در ایران موجب کاهش تقاضای این محصول گردیده است و مصرف کنندگان به مصرف گوشت مرغ به عنوان جایگزینی برای آن روی آورده اند. این امر موجب کاهش انگیزه تولید شده و با تعطیلی برخی واحدهای پرواربندی دام، رفاه تولید کنندگان و مصرف کنندگان این محصول با خطر جدی مواجه شده است. برای رفع این مشکل، شناخت ساختار هزینه و تلاش جهت کاهش قیمت تمام شده این محصول از طریق کاهش هزینه های تولید ضروری به نظر می رسد. از این رو، هدف مطالعه حاضر، ارزیابی ساختار هزینه و صرفه های مقیاس واحدهای پرواربندی گوساله گوشتی در شهر مشهد می باشد. برای این منظور تابع هزینه کوتاه مدت ترانسلوگ به همراه توابع سهم هزینه نهاده های تولید با استفاده از روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط تکراری برآورد شده اند. داده های مورد استفاده در این مطالعه به صورت پیمایشی و از طریق مصاحبه حضوری با مدیران واحدهای پرواربندی گوساله گوشتی شهر مشهد با استفاده از پرسشنامه ساختار یافته در سال 1396 گردآوری شده است. نتایج نشان دهنده وجود بازدهی صعودی نسبت به مقیاس برای تمامی واحدها بوده است. هم چنین تقاضای نهاده ها نسبت به تغییرات قیمت آن ها کاملا بی کشش می باشد. از سوی دیگر رابطه مکملی و جانشینی بسیار ضعیفی بین نهاده های تولید برقرار می باشد. بر اساس نتایج این مطالعه، مهم ترین عامل تعیین کننده تولید گوشت در واحدهای مورد بررسی نهاده خوراک دام بوده است که تقاضای آن کشش ناپذیر بوده و امکان جانشینی آن با سایر نهاده ها نیز بسیار اندک می باشد. بنابراین اتخاذ سیاست هایی از سوی دولت از جمله پرداخت یارانه خوراک دام به تولیدکنندگان این محصول و افزایش واردات این نهاده می تواند باعث کاهش هزینه های پرورش دام شده و از افزایش قیمت گوشت جلوگیری کند.