بهینه سازی روش میکرواستخراج مایع- مایع پخشی برای آنالیز کلرپیریفوس در ادرار با استفاده از روش کمومتریکس

استفاده از روش های میکرواستخراج ساده و ارزان قیمت با بهره دهی بالا برای آماده سازی نمونه ها در سم شناسی قانونی مورد توجه هستند. امروزه می توان از کمومتریکس با تعیین عوامل مهم و تاثیرگذار بر پاسخ، برای بهینه سازی روش های استخراج استفاده نمود. هدف از این مطالعه، طراحی و بهینه سازی یک روش میکرواستخراج مایع- مایع پخشی (DLLME) برای استخراج کلرپیریفوس از ادرار با استفاده از روش کمومتریکس بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ابتدا روش DLLME به منظور آماده سازی ادرار برای آنالیز کلرپیریفوس طراحی شد. سپس از مدل تاگوچی برای غربالگری و بررسی نقش عوامل تاثیرگذار بر استخراج کلرپیرفوس از ادرار استفاده شد و برای بررسی برهم کنش این عوامل، یک طرح مرکب مرکزی مورد استفاده قرار گرفت. پس از اعتبارسنجی داده های اخذشده، کلرپیریفوس با استفاده از روش بهینه شده DLLME از ادرار استخراج و توسط روش کروماتوگرافی بالا با ردیاب آرایه دیود نوری (HPLC-PDA) شناسایی و تعیین بهره دهی شد.
یافته ها: روش DLLME-HPLC-PDA بهینه شده در محدوده غلظتی 5/0 الی 4میکروگرم بر میلی لیتر، خطی بود و ضریب R2 برابر 9996/0 محاسبه شد. حداقل مقادیر قابل تشخیص و قابل اندازه گیری به ترتیب برابر 082/0 و 25/0میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد. بهره دهی روش در شرایط بهینه 95.6% محاسبه شد.
نتیجه گیری: از روش بهینه شده DLLME-HPLC-PDA می توان به عنوان یک روش ساده، سریع، ارزان قیمت، حساس و دقیق برای آنالیز کلرپیریفوس در نمونه های ادرار در آزمایشگاه های سم شناسی بالینی و قانونی استفاده نمود.