مسئولیت سنجی پزشکان جراح زیبایی با سه مبنای اماره تقصیر، نظریه تقصیر و تئوری خطر

غالبا حجم زیادی از جوانان و نوجوانان وقت و هزینه های هنگفتی را در باب جراحی زیبایی به خانواده ها و در نهایت جامعه تحمیل می کنند، بدون این که این اقدام منشا بیماری داشته و تامین کننده سلامت باشد. بلکه برعکس، چنانچه قوانین متعادل کننده و پیشگیرانه از بی رویه شدن این اقدامات تقنین نشود ضمن این که موجب تشکیل پرونده های عدیده قضایی می شود، جامعه پزشکی را هم برخلاف سوگندنامه آنها برای تامین سلامت جامعه، از مدار و رسالت اصلی خود خارج می کند. حال سئوال این است که کدام مبنای مسئولیت در خصوص پزشکان جراح زیبایی (محض) سازگارتر و به عدالت نزدیک تر است؟ لذا هدف این پژوهش، بررسی مسئولیت سنجی پزشکان جراح زیبایی با سه مبنای اماره تقصیر، نظریه تقصیر و تئوری خطر بود که به روش توصیفی- تحلیلی با جست وجو در بین منابع مربوطه انجام شد.
نتیجه گیری: از میان انواع مبانی مسئولیت پزشکان جراح زیبایی، در فرآیند کم و بیش پیچیده و پرفراز و نشیب اعمال پزشکی، تئوری خطر به عدالت و مصلحت اجتماعی جامعه هدف، نزدیک تر است.