کارایی روش سطح پاسخ بر مبنای طرح باکس بنکن در بهینه سازی فرایند جذب مس و کادمیم از محلول های آبی با استفاده از کیتوزان

وجود فلزات سنگین در منابع آب و پساب از مشکلات زیست محیطی بسیاری از جوامع است. فرایند جذب و استفاده از جاذب های ارزان قیمت یکی از روش هایی است که در سال های اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر کیتوزان در جذب فلزات سنگین کادمیم و مس از محلول های آبی با استفاده از روش سطح پاسخ بر مبنای مدل باکس بنکن می باشد. برای این منظور آزمایشات پیمانه ای جذب به منظور ارزیابی اثر متغیرهای مستقل شامل pH، قدرت یونی و غلظت با استفاده از روش ذکر شده برای ارزیابی اثرات این متغیرها انجام گردید. از آنالیز واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. با توجه به مقادیر ضریب تعیین (99/0=R2) وR2 متعادل شده (99/0=R2adj) می توان گفت مدل به دست آمده برای تحلیل داده ها مناسب می باشد. آنالیز واریانس یک طرفه (0001/0>p) نشان داد مدل درجه دو بهترین مدل برای تعیین برهمکنش متغیرهای مطالعه می باشد. شرایط بهینه برای جذب حداکثر مس و کادمیم از محلول های آبی به ترتیب در محدوده pH 47/5 و 26/5، غلظت 200 و 8/168 (mg L-1) و قدرت یونی 03/0 (mol L-1) بدست آمد. مقادیر پیش بینی شده جذب برای شرایط بهینه ذکر شده برای مس و کادمیم به ترتیب 68/83 و 07/45 (mg g-1) شد. بنابراین روش سطح پاسخ می تواند در بهینه سازی حذف کادمیم و مس از محلول های آبی به وسیله کیتوزان موثر باشد.