جداسازی و شناسایی باکتری های آزوسپیریلوم از ریزوسفر گیاهان گندم و ذرت و تعیین برخی خصوصیات محرک رشدی آن ها

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
باکتری Azospirillum یکی از مهمترین ریزوباکتریایی محرک رشد گیاهان (PGPR) است. آنها در ریزوسفر بسیاری از گیاهان زراعی وجود دارند. در این تحقیق از مزارع گندم و ذرت استان اصفهان نمونه برداری انجام شد و نمونه های خاک و ریشه در محیط کشت NFB (Nitrogen-Free Bromothymol blue) کشت گردید. پس از رشد جدایه ها، نمونه های دارای هاله ی شفاف به محیط کشت های اختصاصی و نیمه اختصاصی نظیر NFB و RC (Rojo Congo=Red Congo) جامد منتقل و جدایه ها براساس مرفولوژی کلنی ها بر روی آن ها انتخاب و خالص سازی گردید. پس از انجام آزمون های گرم، کاتالاز، اکسیداز و هوازی-بی هوازی، تایید و تشخیص جدایه های Azospirillum توسط آزمایش های مولکولی با استفاده از آزمون واکنش زنجیر های پلیمراز (PCR) با آغازگرهای اختصاصی Az16S-A و Azo494-F/Azo756-R و توالی یابی ژن rRNA S16 انجام شد. خصوصیات محرک رشد گیاهان (PGP) در جدایه های باکتری Azospirillum، با بررسی حضور ژن های NifH و NifD از آنزیم نیتروژناز توسط آغازگرهای PolF/PolR و FdB260/FdB261 و خصوصیات محلول سازی فسفات، تولید کیتیناز، تولید HCN، تولید سیدروفور و تولید ایندول استیک اسید بوسیله ی آزمون های اختصاصی تعیین گردید. تکثیر قطعات 646، 263، 360 و 390 جفت بازی توسط آغازگرهای Az16S-A، Azo494-F/Azo756-R، PolF/PolR و FdB260/FdB261 به ترتیب وجود باکتری های آزوسپیریلوم و حضور ژن های NifH و NifD در آن ها را تایید نمود. آزمون های اختصاصی همچنین توانایی تولید ایندول استیک اسید با میانگین 15 میلی گرم در لیتر، انحلال فسفات نامحلول با میانگین 8/18 میلی گرم در لیتر و تولید سیدروفور را دربین جدایه ها آشکار نمود و نشان داد که بعضی از جدایه ها دارای خصوصیات PGP متعدد بوده و برخی دیگر دارای یک خصوصیت یا فاقد آن ها می باشند. در نهایت توالی یابی ژن S rRNA16 تعدادی از جدایه ها، وجود حداقل سه گونه ی Azospirillum brasilense،A. lipoferum  و A. zeae را در ریزوسفر گیاهان گندم و ذرت مشخص نمود. این مطالعه برای استفاده از این باکتری ها به عنوان مایه ی تلقیح در کشاورزی پایدار و ارگانیک می تواند مفید باشد.
زبان:
فارسی
صفحات:
135 تا 148
لینک کوتاه:
magiran.com/p2058662 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!