امنیت مردم پایه(مطالعه موردی حشدالشعبی عراق)

از آنجایی که امروزه محور مقاومت تبدیل به یک اتحاد تحت رهبری جمهوری اسلامی ایران و با محوریت «امنیت جمعی» و «بازدارندگی چتری» شده است، حشد شعبی نیز به مثابه ضلعی اساسی و نیرویی امنیت آفرین شکل گرفته که در واقع محورهای عمده فعالیت آن، حضور عناصر دین وداوطلبان مردمی در ساختار آن است. می توان ادعا کرد که حشد شعبی نیز با الگوگیری از بسیج ، در واقع خلا ناشی از «ناکارآمدی ساختار چینش شده اشغالگران در دوره پسا صدام »را پر کرده و تبدیل به نیرویی کارآمد در عرصه امنیتی برای جامعه و حکومت عراق گردیده است؛ به عبارت بهتر، حشد شعبی که یک نیروی نظامی عقیدتی با پایگاه های مردمی است، علاوه بر آنکه، تقریبا از همه اقوام و اقشار عراق در آن حضور دارند ، توان بالای خود را در نبرد با جریان های سلفی تکفیری به نمایش گذاشته و توانسته است با تسلط بر مرز مشترک عراق با سوریه با هدف باز نگه داشتن محور ارتباطی تهران، بغداد، دمشق و بیروت طرح خطرناک امریکا برای ایجاد شکاف در محور مقاومت را خنثی سازد.
پژوهش حاضر در پی تبیین این است که تکیه بر مردم در عرصه های امنیتی، همواره کارسازتر از وابستگی به بیگانه بوده و از همین رو، حشد شعبی به مثابه یکی از مهم ترین اضلاع محور مقاومت، نگاه ها را به سمت «سیاست گذاری امنیتی مردم پایه» سوق داده است.