روزه داری مادر هنگام بارداری و بهره هوشی فرزند

تاثیر طولانی مدت روزه داری در طول بارداری بر روی شد مغزی جنین هنوز نامشخص است، این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر روزه داری مادران در ماه رمضان بر رشد هوشی فرزندشان اجرا شد.
مطالعه حاضر به روش همگروهی تاریخی بر روی 191 کودک 4 تا 13 سال انجام شد که 98 نفر آنها مادرانشان در طول ماه رمضان در دوران بارداری روزه بودند (گروه مورد) و 93 نفر از کودکان مادرانشان در طول بارداری روزه نبودند. (گروه شاهد). کودکان از 15 مدرسه از طریق پرسشنامه ای که توسط مادران جمع آور شد. بهره هوشی تمام کودکان سنین 6 تا 13 سال توسط آزمون هوش کودکان وکسلر بازنگری شده (wechsler intelligence scale for children-revised-wisc-ir) و آنهایی که بین 4 تا 6 سال بودند با آزمون هوش کودکان پیش از دبستان وکسلر (WPPSI wechsler preschool and primary scales of intelligence) مورد سنجش قرار گرفت.
گروه مورد شامل 47 پسر و 51 دختر با میانگین سنی 8.5±2.5 سال و گروه شاهد شامل 44 پسر و 49 دختر با میانگین سنی 8.7±2.5 سال بودند. هیچ تفاوت معنی داری در جنس و سن گروه ها مشاهده نشد. در میان متغیرهای زمینه ای و مداخله گر، درصد موارد سزارین و طول مدت شیردهی در میان گروه مورد و شاهد به طور مشخص متفاوت بود، 29% سزارین در گروه مورد در مقایسه با 45% در گروه کنترل (P<0.05) و 17.7±9 ماه شیردهی برای گروه مورد در مقایسه با 14.5±9 ماه برای گروه کنترل (P<0.05) تفاوت آماری معنی داری بین خانواده های گروه مورد و شاهد از لحاظ وضعیت اجتماعی - اقتصادی دیده نشد، در حالی که وضعیت اقتصادی - اجتماعی تقریبا 17% از پراکندگی بهره هوشی کل را توجیه می کرد. میانگین و انحراف معیار تعدیل شده بهره هوشی کل، عملی و کلامی به ترتیب برای گروه مورد 111±10، 109±11، 110±11 و برای گروه شاهد 112±10، 110±11 و 110±11 بود. تفاوت معنی داری بین بهره هوشی کودکان گروه مود و شاهد مشاهد نشد. در افراد تحت مطالعه روزه داری مادران در دوران بارداری تاثیر مضر و قابل مشاهده بر رشد هوشی فرزندانشان نگذاشته بود.