ارائه راه حل برای برخی مسائل اتوماسیون و نگارش فارسی

نگارش فارسی ایرادهایی دارد. این ایرادها متعدد بوده و کار خواندن و نوشتن را به حدی سخت می سازد که گاهی بهترین دانش آموختگان فارسی زبان در درست خوانی و درست نویسی با مشکلاتی مواجه می شوند. این ایرادها هنگام استفاده از کامپیوتر برای انجام کار با زبان نیز مشکل ساز است و چنانچه می دانید استفاده از کامپیوتر برای کارهایی که با زبان فارسی انجام می شود گسترده، لازم و اجتناب ناپذیر است. باید کاری کرد که نگارش فارسی هم برای انسان و هم برای انجام کار با کامپیوتر، آسان و عملی گردد. مشکلات فوق قابل چشم پوشی نبوده بلکه سبب بسیاری از ضرر و زیانهای فرهنگی و اقتصادی از جمله کم سوادی و بی سوادی افراد و اتلاف وقت فراگیران فارسی است و باید برای اصلاح آنها کوشید. موضوع اصلاح زبان فارسی از دیر باز مطرح بوده و گروه هایی از آن هواداری کرده، ضرورت تغییر خط کنونی را لازم دانسته و برای نگارش، خط فارسی دیگری طراحی کرده اند. عده ای استفاده از الفبای لاتین را تنها راه ممکن دانسته و عده ای نیز فارسی چپ نویس را لازمه اصلاح نگارش فارسی می دانند. اما به رغم اتفاق رای همه دست اندرکاران بر لزوم اصلاحات و ایجاد تغییر، نگارش فارسی به راه نابسامان خود، خواسته و ناخواسته، ادامه می دهد. البته هستند کسانی که با اصلاحات مخالفت می نمایند. به نظرمی رسدکه اغلب این نیروها بیشتر به خاطر حفظ گنجینه غنی ادب فارسی و از ترس از دست دادن ارتباط با گذشته به تغییر خط روی خوش نشان نداده اند، بنابراین چنانچه راه حلی ارایه گردد که در ظاهر تفاوت زیادی با نحوه نگارش فعلی نداشته باشد احتمالا با اقبال بیشتری رو به رو خواهد شد. ارایه دهندگان این طرح اعتقاد به انجام اصلاحات داشته و اصلاحات پیشنهادی را با همین ایده اساسی مطرح می نمایند. این اصلاحات مشتمل است بر: کاهش شمار نویسگان از طریق جدانویسی و قایل شدن دو شکل کوچک و بزرگ برای حروف الفبا، نگارش واژه محور، پیوسته نویسی کلمات ترکیبی و استفاده از نویسه «-» میان کلمات درصورت نامانوس بودن شکل ترکیبی، نگارش حروفی که خوانده شده ولی نوشته نمی شوند، ایجاد علامتی جدید جهت کسره اضافه، حذف اعراب گذاری، عدم تمایز بین او آ، حذف لا و نوشتن و ا به جای آن و چپ نویسی. این پیشنهادها به یقین اتوماسیون و نگارش زبان فارسی را ساده می سازد