مطالعه تطبیقی قرارداد جانبی در حقوق انگلیس و ایران

نظریه «قرارداد جانبی» که به موجب آن برای نقض اظهارات پیش قراردادی، مسئولیت قراردادی درنظر گرفته می شود، در حقوق انگلیس پذیرفته شده و به دلیل مزایا و کاربردهای آن در موارد زیادی مورد استناد دادگاه ها قرار گرفته است. قرارداد جانبی همراه و در عین حال مستقل از قرارداد اصلی بوده و مفاد آن بخشی از مذاکراتی است که به منظور بستن قرارداد اصلی انجام می شود. قرارداد جانبی، کیفیت کالا یا خدمت مورد قرارداد اصلی را تضمین می کند. ذی نفع اظهارات پیش قراردادی، یکی از دو طرف قرارداد اصلی یا شخص ثالث است که متعهدله قرارداد جانبی واقع می شود. با شناسایی قراردادی با عنوان قرارداد جانبی، اگر او زیان ببیند از جبران خسارت مستقلی برخوردار می شود. در حقوق ایران قرارداد جانبی تحت چنین عنوانی شناخته شده نیست، اما نهادهای مشابهی وجود دارد که با آن قابل قیاس است. نتیجه پژوهش بیانگر این است که حقوق ایران بدون هیچ گونه مانعی، ظرفیت پذیرش قرارداد جانبی را دارد.